Het iconische project van Max Cetto is een prachtig voorbeeld van zijn verbeelding en ontwerpesthetiek. Dit meesterwerk, ontworpen op een stuk land dat honderden jaren eerder was verwoest door een vulkaanuitbarsting, leidde tot de heropleving van de regio Jardines del Pedregal.
Wat nu een vrij begeerde, modernistische residentiële wijk van de hogere klasse is in het zuiden van Mexico-Stad, was honderden jaren lang niets dan onbebouwd land, bestaande uit vulkanische lava en een prachtig bladerdak. Architect Max Cetto greep deze gelegenheid echter aan als een leeg canvas waarop hij zijn eigen huis kon bouwen.
Cetto bezocht het terrein vele malen op verschillende tijdstippen van de dag om het perceel te begrijpen en een gevoel voor het ritme van het landschap op te bouwen alvorens met het ontwerpproces te beginnen. De natuurlijke omgeving was niet alleen bepalend voor de stijl en het ontwerp van het huis zelf, maar ook voor de tuin. Deze werd door hem en zijn vrouw aangelegd om de bewegingen te volgen van de lava die daar lang geleden terecht was gekomen.
- (c) Openhouse
Materialen begrijpen
Het huis ligt in de buurt van de Ajusco-bergketen in het westen. Cetto integreerde lavasteen als een van de belangrijkste structurele elementen, zodat het landschap het ontwerp van de binnenruimte kon bepalen. Door in het hele huis gebruik te maken van hout, andere steensoorten, tegels en mozaïeken, die kunnen worden gezien als verwijzing naar de kwetsbaarheid van de gebouwde structuur in zijn omgeving en naar de natuurlijke materialen, werd het exterieur naar binnen gehaald.
Het terrein is begroeid met verschillende soorten vegetatie, zoals varens, orchideeën, cactussen, vetplanten en pirules. Dit zijn van oorsprong Peruviaanse bomen die een kernonderdeel van de plaatselijke vegetatie vormen. Naast de bestaande planten en de gezinswoning zijn er op deze locatie ook ratelslangen, schorpioenen en vogelspinnen te vinden. Dit alles benadrukt onze beperkte rol in een levende wereld.
Bron: Openhouse
No Comments